شرایط و قوانین سامانه پیامک


1- استفاده کننده موظف به رعایت ضوابط، استانداردها و دستورالعمل های ابلاغی از سوی شرکت ارتباطات سیار می باشد.

2- استفاده کننده موظف به رعایت قوانین دولت الکترونیک از قبیل قوانین امنیتی اینترنت، قوانین امنیتی سیستم های اطلاعاتی کامپیوترPRC و قوانین محرمانگی اینترنت می باشد.

3- استفاده کننده نباید نسبت به ارسال پیام‌های تجاری ناخواسته بدون رضایت قبلی کاربران انتهایی اقدام کند و مسئولیت ارسال هرگونه پیام تجاری برای کاربران بدون رضایت قبلی آنها به عهده خریدار می‌باشد.

4- استفاده کننده در ارسال پیام‌های تجاری نباید از اسم های فریبنده جهت مخفی نمودن هویت فرستنده استفاده نماید و همچنین نباید از عناوین موضوعی اشتباه یا گمراه‌کننده استفاده نمایند.

5- چنانچه قانون برای فرستندگان پیام‌های ناخواسته در صورت عدم رضایت گیرندگان جریمه‌های پیش‌بینی نماید، ارسال کننده متعهد به پرداخت جریمه‌ها در صورت نقص قانون می‌باشد.

6- استفاده کننده متعهد می‌باشد کلیه قوانین و مقررات مصوب که ممکن است در آینده برای ارسال پیام‌های ناخواسته وضع گردد اجرا نماید.

7- برای پیام‌های ناخواسته چنانچه کاربر دریافت‌کننده متحمل پرداخت شارژ (Receiving Party pays) شود، ارسال کننده متعهد به جبران آن می‌باشد.

8- استفاده کننده باید محدودیت‌های شبکه و SMS-Center را در ارائه سرویس‌ها در نظر بگیرد.

9- استفاده کننده می‌باید پاسخ‌گوی مشتریان خود و پذیرای مسؤلیت‌های مشتری‌مداری باشد.

10- مسؤلیت آثار سوء ناشی از ارسال پیام‌های ارسال کننده برای مشتریان و جبران خسارت در مقابل کلیه دستگاه‌های بازرسی و نظارتی، به عهده ارسال کننده می‌باشد.

11- شماره های اختصاصی خریداری شده توسط مشتریان تا زمانی که از این شماره در این سامانه استفاده میکنند و هزینه تمدید آن را پرداخت می کنند در اختیار آنها بوده و همچنین تحت هیچ شرایطی امکان انتقال به شرکت دیگری را ندارد.

12- استفاده کننده موظف می باشد که هر یک از شارژ های انجام شده را حداکثر ظرف مدت 1 سال از تاریخ خرید استفاده نماید.در صورت گذشت یک سال از تاریخ شارژ و عدم استفاده از آن شارژ استفاده شده تلقی شده و قابل عودت نمی باشد.


محتوای پیام ارسالی می‌بایست با هر یک از اصول پنج‌گانه زیر مطابقت داشته باشد:


* با اصول و مبانی دین اسلام و قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران مغایرت نداشته و در تضاد نباشد.

* مخل نظم و آرامش حاکم بر جامعه نباشد.

* به اخلاق حسنه حاکم بر جامعه آسیب نرساند.

* با سیاست‌های فرهنگی، اجتماعی و اقتصادی کشور مغایرت نداشته باشد.

* باعث تشویش اذهان عمومی نگردد.