روانشناسی میگوید کسانی که پیامک زدن را به تماس تلفنی ترجیح میدهند، معمولاً این ۷ ویژگی شخصیتی را دارند. کشف ویژگیهای شخصیتی شگفتانگیز و پیچیدهای که باعث میشود افراد پیامک را به تماس تلفنی ترجیح دهند و کلیشههای رایج درباره ترجیحات ارتباطی را به چالش میکشد.قبلاً فکر میکردم افرادی که پیامک را به تماس تلفنی ترجیح میدهند، معمولاً درونگرا، اجتماعی مضطرب و کسانی هستند که از مواجهه و تعارض فرار میکنند و در ارتباط ناهمزمان (آسنکرون) احساس امنیت میکنند. یک فرمول ساده بود: تماس تلفنی یعنی در معرض قرار گرفتن و آسیبپذیری، اما پیامک یعنی کنترل و فاصله. اما پس از ماهها تحقیق درباره ترجیحات ارتباطی برای نوشتن کتابی درباره روابط مدرن، فهمیدم که این تصورات – که بسیاری از ما داریم – نه فقط ناقص، بلکه اساساً اشتباه است.
این کشف واقعی زمانی اتفاق افتاد که با سارا مصاحبه کردم، مدیرعاملی موفق که سه شرکت را اداره میکرد و بیش از ۲۰۰ نفر را مدیریت میکرد. سارا به من گفت: «از تماس تلفنی متنفرم، نه به خاطر ترس، بلکه به خاطر ناکارآمدیشان. در زمانی که یک تماس طولانی و پرحرف طول میکشد، من میتوانم ده مشکل را از طریق پیامک حل کنم.» این دقیقا برخلاف تصوری بود که من داشتم. سارا شخصیتی مطمئن، با کلام و کاملاً برونگرا بود – همه چیزهایی که با دستهبندی ساده من درباره طرفداران پیامک در تضاد بود.وقتی بیشتر به روانشناسی ترجیحات ارتباطی پرداختم و با دهها نفر مصاحبه کردم و با روانشناسان رفتارشناسی مشورت کردم، هفت ویژگی شخصیتی متفاوت در کسانی که همیشه پیامک را به تماس تلفنی ترجیح میدادند، ظاهر شد. این ویژگیها تصویری بسیار پیچیدهتر و غافلگیرکنندهتر از کلیشهها نشان میداد.
۷ ویژگی شخصیتی افراد ترجیحدهنده پیامک به تماس تلفنی
ذهن استراتژیک
آنها ارتباط را مثل بازی شطرنج میبینند — چند حرکت جلوتر فکر میکنند. پیامک به آنها اجازه میدهد پیامهایشان را با دقت برنامهریزی کنند، از صحبتهای معمول و بیفایده پرهیز کنند و به شکل مؤثر و روشن بدون هدر دادن وقت ارتباط برقرار کنند.
جویندگان عمق
برخلاف کلیشهای که پیامک را سطحی میداند، بسیاری آن را ترجیح میدهند چون به آنها کمک میکند افکار عمیقتر و اصیلتری را بیان کنند. پیامک گفتگوی ظاهری و بیمعنی را کم میکند و ارتباط معنادار را با سرعت و آرامش خودشان ممکن میسازد.
پردازشگرهای همزمان
آنها همزمان چندین گفتگو و کار را مدیریت میکنند. پیامک به سبک زندگی چندوظیفهای آنها کاملاً میآید، برعکس تماس تلفنی که نیازمند توجه کامل است.
معماران عاطفی
در شکل دادن به لحن عاطفی از طریق کلمات، ایموجیها و نقطهگذاری مهارت دارند. پیامک کنترل بیشتری روی نحوه انتقال احساسات به آنها میدهد و اجازه میدهد ظرافتهایی که تماس تلفنی ممکن است نداشته باشد، به کار ببرند.
بهینهسازان ارزش زمان
برای زمان — هم زمان خودشان و هم دیگران — احترام زیادی قائلاند. پیامک ارتباط ناهمزمان را ممکن میکند، یعنی میتوان پیام فرستاد و در وقت مناسب پاسخ داد، به این ترتیب به برنامه همه احترام گذاشته میشود.
جویندگان ارتقاء
این افراد پیامک را گزینهای کمارزش نمیبینند، بلکه آن را یک پیشرفت در ارتباطات میدانند. از ویژگیهایی مثل دائمی بودن، قابلیت جستجو، به اشتراکگذاری چندرسانهای بهره میبرند و سبکهای ارتباط دیجیتال خلاقانه و غنیای را توسعه میدهند.
روحهای خودمختار
با وجود فشار اجتماعی، آگاهانه پیامک را انتخاب میکنند و ارزش اصالت و ارتباط فکرشده را میدانند. انتخاب آنها نمایانگر استقلال و تمایل به به چالش کشیدن هنجارهای سنتی ارتباط است
پس ترجیح به پیامک فقط به دلیل خجالتی بودن یا فرار از تماس نیست — بلکه سبک ارتباطی پیشرفتهای است که با شخصیتهایی استراتژیک، عاطفی، زمانشناس و خودمختار همراه است که به عمق، کارایی و استقلال اهمیت میدهند.
ذهن استراتژیک
اولین ویژگی که مرا شگفتزده کرد، تفکر استراتژیک بود. دکتر النا رودریگز، روانشناس شناختی در دانشگاه استنفورد، به من گفت: «افرادی که پیامک را ترجیح میدهند، اغلب سطح بالاتری از تفکر استراتژیک دارند. آنها از تعامل فرار نمیکنند، بلکه آن را بهینه میکنند.»
این رویکرد استراتژیک به شکلهای جالبی ظاهر میشود. طرفداران پیامک در ارتباطات روزمره مثل شطرنجبازانی هستند که چند حرکت جلوتر فکر میکنند. آنها پیامهایی مینویسند که سوالات را پیشبینی کرده، اطلاعات لازم را میدهد و از سوءتفاهم جلوگیری میکند. یکی از مهندسین نرمافزاری که مصاحبه کردم، مارکوس، تاریخچه پیامکهایش را نشان داد که هر پیام به دقت و با کارایی کامل، فقط اطلاعات ضروری را داشت.
مارکوس توضیح داد: «وقتی تماس میگیرم، باید با خوشروییهای اجتماعی و حرفهای بیربط کنار بیایم و معمولاً ۲۰ دقیقه وقت میگذارم تا پنج دقیقه اطلاعات واقعی بگیرم. اما در پیامک میتوانم خیلی دقیق و هدفمند باشم.» این حرف نه از اضطراب اجتماعی بلکه از بهینهسازی استراتژیک بود.
جویندگان عمق
یکی از کشفیات غیرمنتظره این بود که بسیاری از طرفداران پیامک در واقع به دنبال ارتباطات عمیقتر و معنادارتر هستند. جنیفر، یک درمانگر که روزش را با صحبت میگذراند، اعتراف کرد: «پیامک به من اجازه میدهد افکار واقعیام را به اشتراک بگذارم. در تماس تلفنی احساس فشار میکنم که باید سکوتها را پر کنم و فوراً پاسخ دهم. در پیامک میتوانم چیزی بنویسم که واقعاً منظورم را منتقل کند.»
این تمایل به عمق بیشتر از تعامل سطحی بارها در تحقیقات من دیده شد. طرفداران پیامک اغلب احساس میکردند تماس تلفنی آنها را مجبور به ارتباط نمایشی میکند — همان «چطوری؟ خوبم، تو چطوری؟» که هیچ چیز واقعیای نمیگوید. اما پیامک به آنها اجازه میدهد مستقیماً به اصل مطلب برسند.
دکتر رودریگز این الگو را تایید کرد: «ما میبینیم افرادی که پیامک را ترجیح میدهند، نمرات بالاتری در سنجش عمق روابط دارند. ممکن است تعداد ارتباطات کمتری داشته باشند، اما این ارتباطات عمیقتر و واقعیتر هستند.» مدیومی که بسیاری آن را غیرشخصی میدانند، برای این افراد راهی به سوی صمیمیت بیشتر است.
پردازشگرهای همزمان
زندگی در عصری که همیشه متصل هستیم، نوع جدیدی از انسان را ایجاد کرده: پردازشگر همزمان. این افراد توانایی مدیریت چند جریان اطلاعات را همزمان دارند و پیامک زبان مادری آنهاست. دیوید، مدیر پروژهای که شش مشتری مختلف را مدیریت میکند، گفت: «من پیامک را انتخاب نمیکنم چون از تماسها عاجزم، بلکه چون میتوانم ده گفتگوی پیامکی را در حالی که سه کار دیگر هم انجام میدهم، مدیریت کنم. این کار را با تماس تلفنی امتحان کن.»
توانایی پردازش همزمان به معنی حواسپرتی یا نداشتن تمرکز نیست؛ بلکه نوعی کارایی شناختی متفاوت است. تحقیقات آزمایشگاه رسانه MIT نشان داده است که کاربران پرحجم پیامک تواناییهای بهتر در جابهجایی بین وظایف و حافظه کاری دارند. آنها پراکنده نیستند؛ بلکه برای زندگی چندوظیفهای بهینه شدهاند.
پردازشگرهای همزمانی که دیدم نه فقط چند گفتگو را مدیریت میکردند، بلکه آنها را مانند ارکستری هماهنگ میکردند، سمفونیای از تعامل که در تماسهای تلفنی سریالی ممکن نبود. این مهارتی بود کاملاً متناسب با نیازهای زندگی مدرن.
معماران عاطفی
یکی از پیچیدهترین ویژگیهایی که کشف کردم، چیزی است که من آن را معماری عاطفی مینامم. طرفداران پیامک اغلب توانایی بالایی در ساختن و تنظیم لحن عاطفی از طریق ارتباط نوشتاری دارند. آنها از احساسات فرار نمیکنند، بلکه آنها را با دقت میسازند.
لیزا، مدیر بازاریابی، نشان داد چگونه از کانالهای مختلف ارتباطی مثل یک هنرمند که قلمموهایش را انتخاب میکند، استفاده میکند: «با پیامک میتوانم لحن عاطفی دقیقاً مناسب را تنظیم کنم. میتوانم گرم باشم بدون اینکه پرحرف شوم، قاطع باشم بدون اینکه خشن به نظر بیایم. در تماس تلفنی، حال و حوصله، خستگی و عصبانیت من همه مشخص است.»
این معماری عاطفی فراتر از کنترل، خلاقیت است. این افراد هنر ظریف احساس دیجیتال را آموختهاند: میدانند کی علامت تعجب جمله را تغییر میدهد، چگونه ایموجی میتواند انتقاد را نرم کند، و کی اختصار نشاندهنده فوریت است. آنها از نظر عاطفی کوتاهنمیآیند بلکه در این مدیوم نیازمند ابراز جدید، بسیار ماهر هستند.
بهینهسازان ارزش زمان
الگوی قابل توجهی در نحوه ارزشگذاری و تصور زمان توسط طرفداران پیامک ظاهر شد. برخلاف کلیشهی افراد تنبل که از ارتباط واقعی فرار میکنند، این افراد احترام وسواسگونهای به زمان خود و دیگران نشان میدهند.
آماندا، جراحی که عمیقاً درباره ترجیحات ارتباطیاش فکر کرده بود، گفت: «یک پیام به برنامه همه احترام میگذارد. میتوانم ساعت ۲ صبح پیام بدهم بدون اینکه کسی را بیدار کنم. آنها میتوانند وقتی وقت داشتند جواب بدهند. تماس تلفنی گستاخانه است، چون فرض میکند وقت طرف مقابل همین الان آزاد است.»
این آگاهی زمانی فراتر از برنامهریزی معمول است. طرفداران پیامک اغلب هوش زمانی بالایی دارند – آگاهی دقیق از زمان به عنوان منبع محدود و توانایی پیچیده تخصیص آن. آنها تماس را نه به خاطر ترس بلکه به دلیل نگرشی فلسفی نسبت به زمان و احترام به آن کنار میگذارند.
دکتر جیمز چن، پژوهشگر الگوهای ارتباطی در دانشگاه نیویورک، گفت: «ما میبینیم که ترجیح برای ارتباط ناهمزمان با نمرات بالاتر در تفکر آیندهنگر و وظیفهگرایی همزمان است. اینها افراد تکانشی نیستند که از گفتگوهای دشوار فرار میکنند؛ بلکه افراد بسیار منظم و با انضباطی هستند که انتخابهای حسابشدهای درباره تخصیص منابع دارند.»
جویندگان ارتقاء
ویژگی ششم با خوشبینیاش مرا شگفتزده کرد: طرفداران پیامک معمولاً جویندگان ارتقاء هستند، افرادی که فعالانه به دنبال راههایی برای بهتر کردن ارتباط انسانی هستند، نه اینکه محدودیتهای سنتی آن را بپذیرند. آنها پیامک را یک جایگزین سطح پایین نمیدانند بلکه یک تکامل.
مایکل، طراح، به زیبایی این را بیان کرد: «خیلیها فکر میکنند پیامک شکل تحقیرشده گفتوگوست، اما این مثل این است که بگوییم نوشتن شکل تحقیرشده صحبت کردن است. پیامک امکاناتی مثل جستجو، دائمی بودن، امکان ارسال عکس، لینک و موقعیت به صورت یکپارچه اضافه میکند. من گزینه ضعیفتر را انتخاب نمیکنم؛ گزینه بهتر را انتخاب میکنم.»
این نگرش جوینده ارتقاء فراتر از ویژگیهای عملی است. بسیاری از طرفداران پیامک روشهای خلاقانه و غنی برای ارتباط دیجیتال ساختهاند — داستانهای پیچیده با ایموجی، اختصارات شخصی با دوستان نزدیک، استفاده از قالببندی و زمانبندی به عنوان ابزارهای بیان احساس. آنها به پیامک بسنده نمیکنند؛ بلکه پیشگام شکلهای نوین ارتباط انسانی هستند.
روحهای خودمختار
آخرین ویژگی همه چیز را به هم وصل میکند: حس قوی خودمختاری. اما این خودمختاری به معنای انزوا یا رفتار ضداجتماعی نیست. بلکه چیزی است که روانشناس کارول دوئک ممکن است آن را ذهنیت رشد در ارتباط ببیند.
این افراد درباره نحوه ارتباط خود انتخابی آگاهانه کردهاند، حتی در مواجهه با فشار و قضاوت اجتماعی. ریچل، معلمی که به طور عمیق درباره ارتباطات مبتنی بر پیامک فکر کرده بود، اعتراف کرد: «مادرم فکر میکند من بیادب هستم چون تماس نمیگیرم. اما من خیلی درباره این موضوع فکر کردهام. من از طریق پیامک بهتر، فکرشدهتر و اصیلتر ارتباط برقرار میکنم. آیا محترمتر نیست که مدیومی را انتخاب کنیم که بتوانیم بهترین خودمان باشیم؟»
این خودمختاری به معنای تمایل به شکستن قواعد مرسوم، تحمل سوءتفاهم و ایجاد هنجارهای خاص خودشان است. آنها پیروانی نیستند که تماس را به خاطر آسانی ترک میکنند؛ بلکه پیشگامانی هستند که بهطور آگاهانه مسیر متفاوتی را انتخاب کردهاند.
تحقیقات نشان داد که ترجیح برای پیامک فراتر از سادهترین برداشتهاست و بازتاب دهنده شخصیتهای پیچیده، هدفمند و نوآور است که به دنبال ارتباطات عمیقتر، بهینهتر و خودآگاهتر در دنیای مدرناند.
منبع: انیشه معاصر