تنها با گذشت پنج سال از عرضه نخستین گوشی های هوشمند 4G، صنعت وایرلس حالا خود را برای عصر شبکه 5G آماده می کند.هر چهار اپراتور تلفن همراه در آمریکا، همراه با تولیدکنندگان تراشه های گوشی های هوشمند و شرکت های سازنده تجهیزات مخابراتی سرگرم کار بر روی توسعه فناوری 5G هستند. اما پیش از اینکه این فناوری به طور عمومی در اختیار کاربران قرار بگیرد باید از موانع متعددی گذر کنیم.دست یافتن به این فناوری هرچقدر هم که دشوار باشد، اما با توجه به نیاز روز افزون ما به پهنای باند ناگزیر از استفاده از آن خواهیم بود.
5G چیست؟
پیش از هر چیز لازم است بدانید که حرف G به کلمه Generation یا نسل اشاره می کند. در نتیجه، فناوری 5G نسل پنجم از شبکه های وایرلس خواهد بود.
هنوز استانداردی برای این فناوری تدوین نشده است. آنطور که کارشناسان این حوزه معتقدند، استانداردهای این حوزه در سال 2018 اعلام خواهد شد. این استاندارد تعیین می کند که کدام فناوری و با چه خصوصیاتی به نام 5G عرضه شود.
با این حال، می دانیم که از نسل بعدی اینترنت همراه چه انتظاری داریم: باید سریع تر و هوشمندتر باشد، باتری کمتری در مقایسه با 4G نیاز داشته باشد و امکان بکارگیری دستگاه های جدید را فراهم کند.
5G چه سرعتی خواهد داشت؟
5G پتانسیل آن را دارد که سرعتی 40 برابر بیشتر از اینترنت 4G را در اختیار کاربران قرار دهد. این سرعت آنقدر زیاد خواهد بود که اگر روزی ویدیوهای 8K و سه بعدی هم فراگیر شوند، مشکلی در تماشای آنها نخواهیم داشت. دانلود فیلم های سه بعدی هم نباید بیشتر از شش ثانیه زمان ببرد.
اما به یاد داشته باشید که دنیای واقعی با محیط آزمایشگاهی متفاوت است. خیال پردازی درباره حداکثر سرعت 5G کار جالبی است، ولی در واقعیت به سرعت کمتری دست پیدا می کنیم.
نوکیا متقد است شبکه 5G در حالت نرمال پهنای باند صد مگابیتی را در اختیار کاربران قرار خواهد داد. این پهنای باند چهار برابر بیشتر از پهنای باند کنونی شبکه های 4G است.
یکی دیگر از ویژگی های شبکه 5G، تاخیر بسیار پایین آن است، به این معنا که زمان بسیار کوتاهی طول می کشد تا شبکه به درخواست شما پاسخ دهد. در نتیجه می توان انتظار داشت وب سایت ها بسیار سریع تر باز شده و ویدیوها با تاخیر کمتری اجرا شوند.
5G چطور کار خواهد کرد؟
شرکت های مخابراتی متعددی در حال انجام آزمایش هایی در این حوزه و در دامنه های فرکانسی بسیار بالا، چیزی فراتر از 73 هزار مگاهرتز هستند. این در حالی است که شبکه های تلفن همراه امروزی در محدوده فرکانسی 700 تا 3500 مگاهرتزی کار می کنند.
مزیت محدوده های فرکانسی بالا این است که می توانند پهنای باند بسیار بیشتری را فراهم کنند. عیب آنها هم این است که نمی توانند فاصله زیادی را طی کنند و حتی در عبور از دیوارها هم به مشکل بر می خورند. این به آن معنا است که اپراتورهای تلفن همراه ناچار خواهند بود تا میلیون ها ایستگاه تقویت سیگنال را در مناطق تحت پوشش خود نصب کنند. به همین دلیل است که برخی کارشناسان پیشنهاد می کنند 5G به عنوان مکمل و نه جایگزین 4G بکار رود.
5G از چه زمانی قابل استفاده خواهد بود؟
پاسخ دقیقی برای این سوال وجود ندارد. شرکت های بزرگ فعال در این زمینه توافق کرده اند که اینترنت 5G را به صورت آزمایشی در المپیک زمستانی 2018 کره جنوبی راه اندازی کنند و در صورت موفقیت آمیز بودن آن، عرضه عمومی این فناوری را از سال 2020 آغاز کنند.
این در حالی است که اپراتور آمریکایی تلفن همراه Verizon ادعا کرده این فناوری را تا سال 2017 در اختیار مشترکین خود قرار خواهد داد. حتی اگر Verizon موفق به انجام این کار شود هم نمی توان انتظار داشت این فناوری به این زودی همه گیر شود چرا که سازندگان گوشی های هوشمند به زمان بیشتری برای ساخت تجهیزات سازگار با 5G نیاز دارند.